Πάντα έφευγες.

Ποιος ορίζει κάθε φορά το τέλος ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω! Εσύ έλεγες πως ξέρεις κάθε κίνησή μου, την αντίδραση μου σε όλες τις καταστάσεις. Μα όταν μου είπες ότι είμαι δικιά σου και στο επιβεβαίωσα εγώ η χαζή ξέχασα να σε ρωτήσω αν εσύ είσαι δικός μου! Μάλλον ήσουν, μπορεί και όχι. Συνέχεια μου έλεγες πως ποτέ δεν θα σε μάθω! Γιαυτό μιλάω στην φωτογραφία σου και την ρωτάω γιατί; της τραγουδάω, την φιλάω και την αγγίζω απαλά ελπίζοντας πως νιώθεις αυτό το άγγιγμα κάθε φορά. Όχι ε; Δεν πειράζει γιατί καμιά φορά είναι καλύτερο να είσαι μόνος. Τότε κανείς δεν θα μπορεί να σε πληγώσει.

Χάρη σ'εσένα.

Είναι αυτά που δεν κατάλαβα ποτέ, γιατί μίλαγες με λογική και η καρδιά μου δεν το άντεχε. Είναι τα λόγια σου και το χαμόγελό σου, θα μου λείψουν. Είναι τα πάντα που προσπάθησα να δω μέσα σου. Ας είναι. Να είσαι καλά για αυτά που με έκανες να νιώσω να καταλάβω πως ακόμη υπάρχει ελπίδα.

Ένα περίεργο βράδυ.

Χτες μου μίλησε ύστερα από καιρό. Τα έχασα λίγο, δεν ήξερα τι να κάνω. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά και τα χέρια μου έτρεμαν. Μα πως και με θυμήθηκε; τι να έγινε άραγε; Κουράστηκα να είμαι το παιχνιδάκι του και να με θυμάται μόνο όταν θέλει να "παίξει" μαζί μου και όταν με βαριέται να με τοποθετεί στο ράφι. Αποφάσισα λοιπόν να του το ανταποδώσω με τον ίδιο τρόπο. Αδιαφόρησα πλήρως σ' αυτά που μου έλεγε ώσπου νευρίασε. Κάποια στιγμή ένιωσα μια ικανοποίηση αλλά ταυτόχρονα μια νευρικότητα. Μα καλά γιατί του μίλησα έτσι; μπορεί να με έχει κάνει να νιώσω τόσο άσχημα μα σκεφτόμουν πως ίσως τον πλήγωσα. Νιώθω περίεργα. Μου λείπεις γαμώτο σου!

Μα να ξέρεις αυτές οι νύχτες είναι αβάσταχτες και αλύπητες και αργούν να ξημερώσουν γαμώτο και φοβάμαι πολύ! Φοβάμαι γιατί λείπεις και μου λείπεις και ας τρόμαζα να το παραδεχτώ.

Είναι στιγμές που θες να γυρίσεις πίσω και να ζήσεις ξανά τις πιο ωραίες σου στιγμές μα δεν μπορείς. Αυτές τις στιγμές κράτα βαθιά μέσα στην καρδιά σου με ο,τι αγάπησες και σε έκανε πραγματικά ευτυχισμένο. Σίγουρα δεν μπορείς να ξαναζήσεις αυτές τις στιγμές μα να ξέρεις πως πάντα θα'ναι δικές σου και θα σ'ακολουθούν. Μην σταματήσεις να ελπίζεις και να ονειρεύεσαι για ο,τι καλύτερο στη ζωή σου. Να ξέρεις πως τα όνειρα χάνονται μόνο όταν τα παρατήσεις. Δυσκολίες θα βρεις σ'αυτό το ταξίδι μα όταν φτάσεις στον προορισμό σου θα έχεις κερδίσει πολλά. Αγάπησε και ζήσε την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία σου. Αν κάποτε χάσεις κάτι αγαπημένο σου μη λυπηθείς. Μην ξεχνάς ποτέ πως κάπου μακριά ή κοντά υπάρχει ένα τέλος. Τίποτα όμως δε χάνεται απ'τη στιγμή που έχει ζήσει έστω και για λίγο. Μένει για πάντα στην καρδιά μας σαν μια γλυκιά ανάμνηση και οι αναμνήσεις είναι που δίνουν αξία στη ζωή. Δεν χρειάζεται να εξηγήσεις στους άλλους τα λάθη που έχουν κάνει.. Η απουσία σου και η σιωπή σου θα τους τα πει όλα!

Αναμνήσεις

Μια λέξη που ηχεί διαφορετικά στον καθένα μας. Σε άλλους η λέξη αναμνήσεις φέρνει στο μυαλό κάτι άσχημο και σε άλλους κάτι πολύ όμορφο. Σε εμένα προσωπικά μου φέρνει πολύ όμορφες στιγμές. Όμορφες στιγμές με φίλους, οικογένεια, παρέα. Είναι πράγματα που θυμάμαι ακόμα με την παραμικρή τους λεπτομέρεια. Στιγμές που δύσκολα θα βγουν απ'το μυαλό μου. Μερικές φορές κάποιες αναμνήσεις τις έχουμε πολύ πιο πάνω από το παρόν..και κάποιες άλλες θέλουμε απλά να γίνουν πραγματικότητα στο μέλλον. Ναι πάλι για αυτόν μιλάω. Θυμάμαι τα πάντα σ'αυτόν. Τον τρόπο που μιλούσε, τον τρόπο που εκνευριζόταν, την μυρωδιά του, όλα. Αν και δεν πίστευα να καταλλήξω τόσο κολλημένη μαζί του. Πίστευα ότι απλά θα ήταν κάτι στιγμιαίο και πως με τίποτα δε θα κολλούσα τόσο πολύ. Ακόμα κι ας ξέρω ότι είναι αλλού, σε άλλη πόλη, σε άλλη αγκαλιά ίσως, εγώ αυτά που έζησα μαζί του δε τα ξεχνώ. Μπορεί να πρέπει να τα ξεχάσω για το δικό μου το καλό μα όταν μια ανάμνηση είναι τόσο δυνατή δύσκολα βγαίνει από μέσα σου.

Κάτι ξαφνικό

Εδώ και δυο μέρες αισθάνομαι πολύ περίεργα. Ενθουσιασμένη κυρίως. Ένα αίσθημα για κάποιον πολύ περίεργο. Δεν τον ξέρω καν τον τύπο όμως όταν μιλάμε γουστάρω τόσο πολύ! Έχει κάτι ματάρες και ένα υπέροχο χαμόγελο! Δεν ξέρω τι παίζει με εμένα αλλά τον θέλω πολύ. Μ'αρέσει που είναι από τους τύπους που δεν νοιάζονται για γύρω τους, που κάνουν μαλακίες και που γελάνε σαν χαζά. Εδώ και δυο μέρες μόνο αυτόν σκέφτομαι και όταν τον σκέφτομαι χαμογελάω και η διάθεση μου αλλάζει. Τουλάχιστον με βοηθάει να ξεχαστώ από άλλα πράγματα! Προς το παρόν θα ήθελα να συνεχίσει να γυρνάει στο μυαλό μου μπας και βάλω μυαλό!

Ξύπνα!

Έχω σκαλώσει τις τελευταίες μέρες. Θέλω κάπως να σε αφυπνίσω. Μη φανταστείς, όχι για να γυρίσεις σε εμένα. Απλά θυμάμαι πως με έκανες να περνάω ωραία, βασικά κι εσύ περνούσες ωραία και θέλω κάπως να στο ξεπληρώσω όλο αυτό. Απλά θέλω να ξυπνήσεις. Αυτό μόνο τίποτε άλλο. Όχι για εμένα, για εσένα! 

*χτίζεις μια κόλαση και μέσα της θα καταλήξεις.

Μια καληνύχτα.

Ήθελα απλά να σου πω μια καληνύχτα, μα δεν θα την ακούσεις.. Ήθελα ν’αφήσω ένα φιλί στην άκρη των χειλιών σου, μα δεν θα το νιώσεις. Ήθελα ν’αγγίξω τα μαλλιά σου,να χαθώ στο βάθος των ματιών σου, μα δεν βλέπω στο σκοτάδι το χρώμα των ματιών σου. Δεν νιώθω την παρουσία σου διπλά μου. Τεράστια η απόσταση, μακραίνεις και πως ν’αφήσω ένα χάδι στα μαλλιά σου; Δεν θ’ακούσεις την καληνύχτα, δεν θα νιώσεις το φιλί. Μα θα δώσω στον άνεμο μια ευχή, με την ελπίδα να την φέρει κοντά σου. Όπου κι αν είσαι μωρό μου να χτύπα η καρδιά σου με το σωστό ρυθμό, ένα χαμόγελο να είναι χαραγμένο στα χείλη σου. Κι όταν κοιμάσαι τα πιο όμορφα όνειρα να ταξιδεύουν μέσα στα μάτια σου. Κι όταν ξυπνήσεις καρδιά μου όλα να είναι αληθινά, θα εύχομαι γι’αυτό, καληνύχτα αγάπη μου. Να μ'αγκαλιάζεις για να σ'αισθάνομαι κι αν δεις να χάνομαι, να μ'ανεβάζεις να με ησυχάζεις και να με νοιάζεσαι να με χρειάζεσαι όπως κι εγώ..

Ακόμα σ'αγαπώ.

Μπορεί να πέρασε πολύς καιρός από τότε που ήμασταν μαζί μα πάντα η μορφή σου γυρίζει στο μυαλό μου. Εκείνο το χαμόγελο που είχες όταν με κοίταζες να ανεβαίνω τα σκαλιά στο Σύνταγμα ακόμα το θυμάμαι. Ακόμα κι τις βλακείες που κάναμε μαζί. Θυμάσαι που έγραφε ο ένας στο χέρι του άλλου σ'αγαπώ; πόσο όμορφες στιγμές. Περάσαμε πολλά σε εκείνη την σχέση που υπήρξε κάποτε. Πολλές όμορφες αλλά και άσχημες στιγμές. Τώρα όμως ξέρω πως είσαι αλλού αλλά δεν με πειράζει καθόλου. Χαίρομαι που είσαι εκεί. Να προσέχεις και να μην τρέχεις. Σ'αγαπώ.

Summer nights

Μόνο πείτε μου, τι απάντηση δίνεις σε κάποιον
που σου λέει πως θέλει να σε δει;

Έχω ανατριχιάσει, κάτι μου σφίγγει το στομάχι. 

Εμένα για έρωτα μου αρέσει να γράφω.

Και αυτό επειδή κάτι καλοκαίρια είναι σημαδεμένα από αυτόν.

Κι εγώ αγαπάω τα καλοκαίρια, γεννήθηκα για τα καλοκαίρια!

Μόνο τότε υπάρχω. Μα τώρα που είναι χειμώνας,
τι απάντηση να δώσω;

Υπομονή.

Και τώρα πάλι από την αρχή. Εκεί που ένιωθα πως επιτέλους θα σε πάρω μια μόνο αγκαλιά τώρα είμαι σαν να μου πήραν το κομμάτι που είχες πετάξει εσύ. Το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω αυτή την στιγμή είναι υπομονή. Μην στεναχωριέσαι που δεν μας πάει τίποτα καλά. Όταν ο άνθρωπος θέλει κάτι πραγματικά κάνει τα πάντα για να συμβεί. Έτσι κι εγώ, αυτό θα κάνω! Αφού εσύ δε μπορείς να προσπαθήσεις, θα το κάνω εγώ και για τους δυο μας. Ξέρω πως είναι παράλογο μα ακόμα κι αν πέρασαν έξι μήνες είμαι ακόμα μαζί σου! Μαζί σου έστω και με την μεταφορική του σημασία. Γιατί εγώ αγάπη μου θα είμαι μαζί σου όποτε με χρειαστείς. Μου λείπεις.

and it hurts.

Ξέρεις τι με πονάει περισσότερο; Ότι είσαι κοντά μου κάθε νύχτα, μα χιλιόμετρα μακριά μου κάθε φορά. Θέλω να σ'αγγίξω μα δεν μπορώ. Θέλω να νιώσω την μυρωδιά σου και δεν μπορώ. Θέλω να δω τα μάτια σου και δεν μπορώ. Θέλω μια αγκαλιά να μου δώσεις όμως δεν είσαι εδώ. Θέλω πολλά και το χειρότερο είναι πως τα θέλω από εσένα. Και ξέρω πως τώρα δεν μπορείς να μου δώσεις τίποτα από αυτά.

I'm going to hug my pillow very tight, 

I will think that the pillow is you.

Όταν θα φεύγω

Τα δάκρυα μας ντρέπονται να βγούνε όταν η στιγμή το απαιτεί, μα όταν μια νύχτα η ανάμνηση μας πνίγει, τα μάτια γίνονται ποτάμια και βροχή. Όμως κουράστηκα να σε περιμένω μόνο εγώ. Τώρα αγάπη μου αντίο. Αγάπη είναι ο,τι δεν έγινε, ο,τι δεν υπήρξε. Αλλού εγώ, αλλού εσύ. Πάντοτε θα υπάρχει κάποια δικαίωση και για τους δυο μας. 

Γιατί με άφησες;

Περίεργες μέρες οι Κυριακές, μελαγχολικές. Σε κάνουν να σκέφτεσαι πολλά πράγματα. Το φεγγάρι απόψε παίζει κρυφτό με τα σύννεφα. Εσύ που είσαι; Μπήκες στην καθημερινότητα μου. Μπήκα κι εγώ στη δική σου. Με συνήθισες όπως κι εγώ. Μακάρι να σε είχα εδώ για πέντε λεπτά..ίσως και λίγο παραπάνω. Μην με ρωτάς αν θα ήθελα να ήμασταν πάλι σε εκείνο το μέρος. Ξέρεις την απάντηση. Μα δεν είναι ότι σου έλειψα εγώ. Είναι ότι σου έλειψε εκείνο το μέρος και ο ήλιος. Μα δεν είναι ότι μου έλειψαν όλα αυτά. Είναι ότι μου έλειψες εσύ.

-why did you have to leave? if only you could stay and keep me in...
-in where? in my heart?
-well..I don't know..probably yes.
-no space left..you came too late
-hahaha. ok then.

Δ.

Someone like you.

Είναι μελαχρινός με γένια σαν κι εσένα. Ακριβώς όπως κι εσύ. Έχει δυο διαμάντια πάνω στο πρόσωπό του. Δυο εκφραστικά, καστανά μάτια με έντονες βλεφαρίδες. Τόσο ξεχωριστά και ιδιαίτερα για εμένα. Είναι δυναμικός όπως κι εσύ. Τον ξέρω ελάχιστα και δεν έχουμε καμία απολύτως οικειότητα. Έτσι ήμασταν κι εμείς στην αρχή. Θυμάσαι; Είναι τόσο σαν εσένα σου λέω. Σε θυμίζει τόσο πολύ και φοβάμαι.
Πάντα μέσα μου ευχόμουν να βρω κάποιον σαν εσένα για να με ξεκολλήσει από εδώ. Και τώρα που νομίζω πως βρέθηκε αυτός ο κάποιος, φοβάμαι τόσο πολύ. Δεν ήξερα ότι πρέπει να περάσω τα ίδια για να ξαναερωτευτώ. Λέω μεγάλα λόγια, το ξέρω. Άσε με όμως να υπερβάλλω κι εγώ για μια φορά.

Περίεργες μέρες.

Όλα άρχισαν από μια φιλία που αρκεί για να αφήσεις το συναίσθημα να κυριεύσει. Μετά νιώθεις την καρδιά σου να χτυπά όταν μιλάς με αυτό το άτομο ή ακόμα χειρότερα όταν βρίσκεσαι μαζί του. Το μυαλό σου τρελαίνεται και οι σκέψεις σου δεν βγάζουν κανένα νόημα. Ζεις μια ουτοπία δική σου. Όλο και στα σύννεφα ανεβαίνεις και νιώθεις πως πετάς. Νιώθεις πως βρίσκεσαι στον δικό σου κόσμο. Ώσπου πέφτεις. Πέφτεις από τα σύννεφα γρήγορα χωρίς να υπάρχει καμία εξήγηση. Πληγώνεσαι και τότε όλα επαναφέρονται στην λογική η οποία σου ξύνει πληγές και σου υπενθυμίζει πόσο ανόητος είσαι. Και τότε πονάς. Βρίσκεις καταφύγιο στους στίχους τραγουδιών που σε κάνουν να θυμάσαι. Αρχίζεις να λυγίζεις, να κλαις και να σπαράζεις στα μισά της νύχτας. Ίσως μελοδραματικά όλα αυτά μα ο έρωτας μόνο με αυτή την λέξη μπορεί να χαρακτηριστεί.

Κυνηγώντας το ακατόρθωτο και μαγνητίζοντας το αδύνατο.

Όνειρα.

Ακόμα σε βλέπω στα όνειρα μου, να με παίρνεις αγκαλιά και να μου κρατάς το χέρι. Ακόμα ακούω τα τραγούδια που ακούγαμε μαζί, είσαι το πρώτο πρόσωπο που σκέφτομαι μόλις ξυπνήσω και το τελευταίο πριν κοιμηθώ. Δεν ήταν πολύς καιρός, αλλά πρόλαβα να σε ερωτευτώ. Θυμάσαι εκείνο το βράδυ; Με κρατούσες αγκαλιά και είχαμε φτιάξει έναν δικό μας κόσμο. Γελούσαμε πολύ θυμάμαι. Ένιωθα τόση σιγουριά όταν με κρατούσες αγκαλιά. Όλα χάθηκαν και όλα είναι εδώ. Τώρα είσαι μακριά και εύχομαι να γυρίσεις. Εύχομαι να γίνουν πραγματικότητα τα όνειρά μας, να έχουμε κι εμείς το δικό μας happy end. Μου λείπεις.

Αναμνήσεις

Χτες το βράδυ εικόνες ερχόντουσαν στο μυαλό μου. Εικόνες με φίλους, με οικογένεια, με συμμαθητές. Όμως όταν θυμήθηκα την εικόνα του αποχαιρετισμού μας άρχισα να κλαίω δίχως λογική. Ξέρεις είναι το συναίσθημα που νιώθεις όταν καταλαβαίνεις πως όλα τελειώνουν. Αρχίζεις να συνειδητοποιείς πως αυτές οι στιγμές που έζησες εκείνο το χρονικό διάστημα δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω όσο κι αν θες να τις ξαναζήσεις. Θυμάμαι με πήγαινες σπίτι και με κρατούσες σφιχτά από το χέρι καθώς τα δάκρυα μου κυλούσαν στο πρόσωπά μου. Με άφησες έξω από το σπίτι μου και με αγκάλιασες σφιχτά. Μου είπες να μην φύγω μα εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Έπειτα καθίσαμε στα σκαλοπάτια αγκαλιασμένοι. Μετά έφυγες κι εγώ ακόμα έκλαιγα καθώς σε κοιτούσα να φεύγεις.