Πληροφορίες

Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου έλεγε "θυμάσαι;" Τι να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα. Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα, πως να στο πω: απροετοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα εκεί που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα "μπα θα συνηθίσω" Κι όλα γύρω μου έτρεχαν. Πράγματα και άνθρωποι έτρεχαν, ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή.

Κυριακή 15 Ιουλίου 2012

Αναμνήσεις

Μια λέξη που ηχεί διαφορετικά στον καθένα μας. Σε άλλους η λέξη αναμνήσεις φέρνει στο μυαλό κάτι άσχημο και σε άλλους κάτι πολύ όμορφο. Σε εμένα προσωπικά μου φέρνει πολύ όμορφες στιγμές. Όμορφες στιγμές με φίλους, οικογένεια, παρέα. Είναι πράγματα που θυμάμαι ακόμα με την παραμικρή τους λεπτομέρεια. Στιγμές που δύσκολα θα βγουν απ'το μυαλό μου. Μερικές φορές κάποιες αναμνήσεις τις έχουμε πολύ πιο πάνω από το παρόν..και κάποιες άλλες θέλουμε απλά να γίνουν πραγματικότητα στο μέλλον. Ναι πάλι για αυτόν μιλάω. Θυμάμαι τα πάντα σ'αυτόν. Τον τρόπο που μιλούσε, τον τρόπο που εκνευριζόταν, την μυρωδιά του, όλα. Αν και δεν πίστευα να καταλλήξω τόσο κολλημένη μαζί του. Πίστευα ότι απλά θα ήταν κάτι στιγμιαίο και πως με τίποτα δε θα κολλούσα τόσο πολύ. Ακόμα κι ας ξέρω ότι είναι αλλού, σε άλλη πόλη, σε άλλη αγκαλιά ίσως, εγώ αυτά που έζησα μαζί του δε τα ξεχνώ. Μπορεί να πρέπει να τα ξεχάσω για το δικό μου το καλό μα όταν μια ανάμνηση είναι τόσο δυνατή δύσκολα βγαίνει από μέσα σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου