Πληροφορίες

Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου έλεγε "θυμάσαι;" Τι να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα. Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα, πως να στο πω: απροετοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα εκεί που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα "μπα θα συνηθίσω" Κι όλα γύρω μου έτρεχαν. Πράγματα και άνθρωποι έτρεχαν, ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή.

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

and it hurts.



Ξέρεις τι με πονάει περισσότερο; Ότι είσαι κοντά μου κάθε νύχτα, μα χιλιόμετρα μακριά μου κάθε φορά. Θέλω να σ'αγγίξω μα δεν μπορώ. Θέλω να νιώσω την μυρωδιά σου και δεν μπορώ. Θέλω να δω τα μάτια σου και δεν μπορώ. Θέλω μια αγκαλιά να μου δώσεις όμως δεν είσαι εδώ. Θέλω πολλά και το χειρότερο είναι πως τα θέλω από εσένα. Και ξέρω πως τώρα δεν μπορείς να μου δώσεις τίποτα από αυτά.


I'm going to hug my pillow very tight, 

I will think that the pillow is you.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου