Δεν είμαι εγώ.

Είναι πολύ παράξενο το πως μια σχέση σε αλλάζει χωρίς να το καταλάβεις. Αποκτάς τις συνήθειες, τα λόγια και τις εκφράσεις του άλλου και τα κάνεις δικά σου. Συνήθειες και ατάκες που κάποτε κορόιδευες τώρα είναι κομμάτια του χαρακτήρα σου, τα θεωρείς φυσιολογικά. Στην αρχή δεν καταλαβαίνεις πως αλλάζεις μονάχα όταν σταματάς την κάθε επαφή με εκείνο το πρόσωπο. Και τότε είναι που τρομάζεις διότι έχεις μεταλλαχθεί σε κάτι άλλο. Και για κακή σου τύχη δεν μπορείς να διώξεις τα "ξένα" χαρακτηριστικά από τον εαυτό σου. Και δεν είναι κανείς για να σου θυμίσει τις παλιές συνήθεις σου, που ήσουν χαρούμενος. Και στο τέλος, ή καταφέρνεις να το διώξεις ή αποδέχεσαι τον νέο σου χαρακτήρα.