Πληροφορίες

Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου έλεγε "θυμάσαι;" Τι να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα. Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα, πως να στο πω: απροετοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα εκεί που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα "μπα θα συνηθίσω" Κι όλα γύρω μου έτρεχαν. Πράγματα και άνθρωποι έτρεχαν, ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Ίσως κάποτε..

Θα είμαι λέει φοιτήτρια στην Θεσσαλονίκη, που αλλού; Υπάρχει πιο όμορφη πόλη από αυτή; Θα έχω ένα διαμέρισμα κοντά στον Λευκό Πύργο και το μόνο που θα έχω μαζί μου θα είναι μια βαλίτσα και τα απαραίτητα. Θα έχω ένα μεγάλο παράθυρο το οποίο θα κοιτάει στον δρόμο. Ίσως αγοράσω κι ένα μεταχειρισμένο ποδήλατο με καλαθάκι μπροστά! Δεν έχω σκοπό να πηγαίνω σε καφετέριες. Θα αγοράζω δικό μου καφέ με άρωμα φρούτων και θα τον απολαμβάνω στο μικρό μου μπαλκόνι το οποίο θα έχει μια μικρή γλάστρα. Τα πρωινά θα σηκώνομαι πολύ πρωί για να αντικρίζω την ανατολή του ήλιου. Ελπίζω πως η εικόνα της Θεσσαλονίκης και της Παιδαγωγικής εκεί δεν θα μείνουν απλά στο μυαλό μου :)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου