Πληροφορίες

Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου έλεγε "θυμάσαι;" Τι να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα. Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα, πως να στο πω: απροετοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα εκεί που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα "μπα θα συνηθίσω" Κι όλα γύρω μου έτρεχαν. Πράγματα και άνθρωποι έτρεχαν, ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Απόσταση.

Απόσταση, μια λέξη που ηχεί άσχημα σε τόσους πολλούς. Η απόσταση δεν σε αφήνει να δεις την οικογένεια σου, τους φίλους σου και τον άνθρωπό σου! Αν το καλοσκεφτούμε όμως ίσως να καταλάβουμε πως η απόσταση ίσως να ενώνει κατά κάποιο τρόπο. Άτομα που έχουν να ιδωθούν μήνες και χρόνια πέρα από την νοσταλγία που σκέφτονται ο ένας τον άλλον σε βοηθά να το καταπολεμήσεις και να αντέξεις για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα χώρια τους. Η απόσταση ευτυχώς ή δυστυχώς δεν σε βοηθά να ζήσεις την καθημερινότητα του άλλου, τις αντιδράσεις του σε διάφορες καταστάσεις καθώς ο χρόνος περνά. Αλλά μήπως χρωστάμε τελικά πολλά σ'αυτή την έννοια που συχνά καταριόμαστε; ή μήπως δεν κάνει καλό στις ανθρώπινες σχέσεις γιατί τις απομακρύνει;  Το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι σίγουρη είναι πως εάν μια φιλιά, μια σχέση, ένα κάτι έχει αρκετή αγάπη μέσα του δεν θα το σβήσει η απόσταση και ούτε θα περάσει στην σφαίρα του παρελθόντος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου