Τα γεγονότα τρέχουν και δεν τα προλαβαίνω. Εδώ και ένα χρόνο επικρατεί μια σύγχυση μέσα μου. Άνθρωποι φεύγουν, άνθρωποι έρχονται, εμπιστοσύνη σε λάθος άτομα, λάθος στόχοι, χαμένος χρόνος, αδυναμία συγκέντρωσης κλπ. Μια χρονιά ακόμα και μετά τέλος το σχολείο. Ο ξάδερφος μου μπήκε στρατό. Εκεί συνειδητοποίησα πως μεγαλώσαμε. Ακόμα κι εγώ που πάντα ήμουν η μικρή. Τέσπα, δεν ξέρω αν εμπιστεύομαι αρκετά τον εαυτό μου. Φοβάμαι πως δεν έχω τη δύναμη να διαβάσω, παρασύρομαι εύκολα. Θα σοβαρευτώ όμως. Μεγαλώσαμε, ολοκληρώσαμε στις σχέσεις μας, μπλέξαμε με μεγαλύτερους. Είναι σειρά μας να φερθούμε μεγάλοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου