Πληροφορίες

Τίποτα δεν κατάλαβε. Όλη την ώρα μου έλεγε "θυμάσαι;" Τι να θυμηθώ. Μονάχα τα όνειρα θυμάμαι γιατί τα βλέπω νύχτα. Όμως τη μέρα αισθάνομαι άσχημα, πως να στο πω: απροετοίμαστη. Βρέθηκα μέσα στη ζωή τόσο άξαφνα εκεί που δεν το περίμενα καθόλου. Έλεγα "μπα θα συνηθίσω" Κι όλα γύρω μου έτρεχαν. Πράγματα και άνθρωποι έτρεχαν, ώσπου βάλθηκα κι εγώ να τρέχω σαν τρελή.

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011

Φίλοι.


Γνωστοί υπάρχουν πολλοί, φίλοι όμως λίγοι! Κι εσείς είστε φίλοι μου, μου το έχετε αποδείξει ουκ ολίγες φορές.
Είστε δίπλα μου όποτε σας χρειάζομαι όπως κι εγώ, έτοιμη να μου φτιάξετε το κέφι ακόμα κι αν προϋποθέτει βλακείες στη μέση του δρόμου, τραγούδια και χρόνο!  Είστε εκεί και σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν τα πράγματα χωρίς εσάς. Μιλάω για λίγα άτομα και ξέρουν ποια είναι αυτά. Αν με βοηθήσεις μια φορά σ'ευχαριστώ και θα στο ανταποδίδω κάθε φορά που μπορώ. Δεν είμαι αχάριστη αλλά η πράξη που έκανες δεν σε κάνει φίλο μου.  
Τέλος πάντων ο λόγος που γράφω αυτά είναι γιατί σπάνια βρίσκεις τον χρόνο να ευχαριστήσεις εκείνους που πραγματικά αξίζουν.
Θα είμαι εδώ για εσάς σε ό,τι χρειαστείτε, να περνάμε μαζί όμορφες και άσχημες στιγμές γιατί οποιαδήποτε στιγμή μαζί σας, καλή ή κακή, οποιοδήποτε δευτερόλεπτο είναι ειλικρινά πολύτιμο! 

~ Επίσης, ευχαριστώ και όσους πέρασαν από την ζωή μου μένοντα σ'αυτή ακόμα κι αν δεν είναι πλέον μαζί μου. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου