Νόημα ζωής

Λένε πως η ζωή είναι μικρή και ότι πρέπει να την ζούμε ευχάριστα κάθε λεπτό! Η ζωή μας είναι ένα θέατρο που μπορούμε να το παίξουμε μια φορά, χωρίς πρόβα, χωρίς δοκιμή. Εμείς γράφουμε το σενάριο που μας αξίζει, εμείς φτιάχνουμε τα σκηνικά που μας αρέσουν, εμείς επιλέγουμε τους ηθοποιούς και στο τέλος εμείς θα το απολαύσουμε ή όχι. Οι άνθρωποι που περνάνε από την ζωή μας τις περισσότερες φορές θα είναι πολύ σημαντικοί. Αυτοί είναι και οι καλοί φίλοι που στα δύσκολα θα βρίσκονται στο πλευρό μας την οποιαδήποτε στιγμή. Επίσης, μέσα στους σημαντικούς ανθρώπους είναι και η οικογένεια σου που ποτέ δεν θα πρέπει να την βάλεις πάνω από τίποτε άλλο ακόμα κι αν κάποια στιγμή θα έχεις την απώλεια κάποιου από αυτή. Το νόημα της ζωής είναι να χαμογελάς ακόμα και στην πιο άσχημη φάση της ζωής σου γιατί η πραγματική μαγκιά εκεί βρίσκετε! :)

Μια βόλτα στο παρελθόν.

Έχουν περάσει τόσοι μήνες πια αλλά δεν μπορώ να σταματήσω να σε σκέφτομαι. Το ξέρω πως μπορώ να σε έχω δικό μου όποτε θέλω μα ακόμα και αυτή την στιγμή που πληκτρολογώ αυτό το κείμενο σε θέλω δικό μου, για πάντα δικό μου. Έχουμε περάσει τόσα πολλά μαζί. Πάντα θα θυμάμαι το πρώτο μας φιλί σε εκείνη την εκκλησία. Ήταν καλοκαίρι και σκοτεινά τότε, μα με ένα απλό άγγιγμα των δικών σου χειλιών η νύχτα μέσα μου έγινε μέρα. Επίσης το χαμόγελό σου όταν με συναντούσες, πόσο όμορφος ήσουν. Τις υπέροχες βόλτες μας στην Αθήνα τα πρωινά της Κυριακής, τις κρυφές μας συναντήσεις, τα γλυκά σου λόγια στο τηλέφωνο, ΌΛΑ! Πώς θα μπορούσα να ξεχάσω αυτές τις τέλειες στιγμές μαζί σου; Το περπάτημα στην βροχή; Τα ατέλειωτα γέλια μας και τα υπέροχα σχέδιά μας για το μέλλον. Νομίζεις πως εγώ όλα αυτά τα έχω ξεχάσει αλλά δεν είναι έτσι. Θέλω να τα ξεχάσω για να πάψω να πονάω και να θυμάμαι αυτές τις στιγμές που περνάγαμε καλά επειδή τώρα η τύχη δεν είναι με το μέρος μας όπως πέρσι. Ακόμα σε νοιάζομαι, ακόμα στεναχωριέμαι όταν μου μιλάς και μου ζητάς να ξανά είμαστε μαζί και να αφήσουμε όλα τα άσχημα που ζήσαμε στο παρελθόν. Δεν μπορείς να φανταστείς πως περιμένω κάθε χρόνο να έρθει ξανά ο Αύγουστος για να σε δω και να μου θυμίσεις τις στιγμές που περάσαμε όλο το χρόνο. Μπορεί κάποιες φορές να σου μιλάω άσχημα και να κάνω πως ξεχνάω αυτά που προσπαθείς να μου θυμίσεις μα το κάνω για να μην αρχίζω να βρίζω τον εαυτό μου που δεν είμαι μαζί σου. Όπου και να είσαι, σε όποια γωνιά της Θεσσαλονίκης να είσαι καλά! Και να ξέρεις πως κάποιος 515 χιλιόμετρα μακριά σου σε σκέφτεται όπου και αν βρίσκεσαι.   

Αφιερωμένο στον κύριο Dj.

Η ζωή

Η ζωή είναι πολύ άδικη..Κάνει ανθρώπους να στεναχωριούνται με τον πιο άσχημο τρόπο! Εγώ σε όλα αυτά απλά ρωτάω ένα γιατί; Πολλοί άνθρωποι κρύβουν θησαυρούς ακόμα κι αν κρύβουν έναν αβάσταχτο πόνο! Απλά είναι πολύ περίεργο έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα.. Είναι πολύ περίεργο τι κρύβει ένας άνθρωπος..ακόμα κι αν επιφανειακά φαίνεται να είναι ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο! Όμως αυτοί είναι οι μάγκες στην ζωή! Ακόμα κι αν πονούν είτε σωματικά ή ψυχικά δεν παύουν να είναι άνθρωποι. Σε αυτή την ζωή πιστεύω πως υπάρχει ζυγαριά για τους ανθρώπους.. Ο μοναδικός έλεγχος υπάρχει στον άνθρωπο, στον κακό άνθρωπο! Στον άνθρωπο που μπορεί να καταστρέψει ένα μεγάλο φωτεινό χαμόγελο. Για εμένα αυτοί δεν είναι άνθρωποι που ζουν την ζωή, αλλά άνθρωποι που παίρνουν μια ζωή και την κάνουν όπως θέλουν. Αλλά το θέμα είναι να μην σε καταστρέφουν και να φανείς δυνατός.

Μια αφορμή.

Κι έτσι όπως άκουγα ραδιόφωνο χθές, έτσι τυχαία, έπεσα πάνω στο τραγουδάκι μας. Και ξέρεις, τώρα που το άκουγα, ύστερα από τόσο καιρό, μου φαινόταν τόσο διαφορετικό. Οι στίχοι του άγγιζαν τόσο παράξενα ολόκληρη την ψυχή μου, η μουσική του έφτιαχνε μια περίεργη ατμόσφαιρα. Σε σκεφτόμουν όλο το βράδυ και περίμενα να μου στείλεις, ελπίζοντας πως θα άκουγες κι εσύ το τραγουδάκι μας την ίδια στιγμή, ελπίζοντας πως κι εσύ θα με σκεφτόσουν, απλά ελπίζοντας.. Ήξερα όμως βαθιά μέσα μου πως άδικα ήλπιζα, πάντα το ήξερα και ποτέ δεν περίμενα κάτι παραπάνω από σένα. Αν όμως μου μιλούσες δε θα σου ζητούσα ποτέ ξανά τίποτα άλλο, πως να τολμήσω άλλωστε. Μα και πάλι ελπίζω, ακόμα.. Και δε θα σταματήσω και δε μπορείς να με σταματήσεις. Δε θέλω και δε θες.. Μου λείπεις πολύ..

Φίλοι.

Γνωστοί υπάρχουν πολλοί, φίλοι όμως λίγοι! Κι εσείς είστε φίλοι μου, μου το έχετε αποδείξει ουκ ολίγες φορές.
Είστε δίπλα μου όποτε σας χρειάζομαι όπως κι εγώ, έτοιμη να μου φτιάξετε το κέφι ακόμα κι αν προϋποθέτει βλακείες στη μέση του δρόμου, τραγούδια και χρόνο!  Είστε εκεί και σας ευχαριστώ πάρα πολύ.
Δεν μπορώ να φανταστώ πως θα ήταν τα πράγματα χωρίς εσάς. Μιλάω για λίγα άτομα και ξέρουν ποια είναι αυτά. Αν με βοηθήσεις μια φορά σ'ευχαριστώ και θα στο ανταποδίδω κάθε φορά που μπορώ. Δεν είμαι αχάριστη αλλά η πράξη που έκανες δεν σε κάνει φίλο μου.  Τέλος πάντων ο λόγος που γράφω αυτά είναι γιατί σπάνια βρίσκεις τον χρόνο να ευχαριστήσεις εκείνους που πραγματικά αξίζουν.
Θα είμαι εδώ για εσάς σε ό,τι χρειαστείτε, να περνάμε μαζί όμορφες και άσχημες στιγμές γιατί οποιαδήποτε στιγμή μαζί σας, καλή ή κακή, οποιοδήποτε δευτερόλεπτο είναι ειλικρινά πολύτιμο! 

~ Επίσης, ευχαριστώ και όσους πέρασαν από την ζωή μου μένοντα σ'αυτή ακόμα κι αν δεν είναι πλέον μαζί μου.